Síðan síðast

Langt síðan síðast. Hef e-n veginn ekki verið í stuði til þess að skrifa hingað inn. Hrekkjavakan komin og farin, afmælið mitt líka.

Fyrst vil ég þakka öllum fyrir kveðjur og hamingjuóskir á afmælisdaginn. Ótrúlegt hversu margir muna eftir manni...

Til að byrja e-s staðar þá fór ég í hrekkjavökupartí helgina fyrir hrekkjavöku. Klæddist sem íðilfögur miðaldardrottning. Fór svo út með Karin og tveimur vinum hennar og var það bara gaman að labba um götuna eins og allir aðrir í furðulegum búningum. Við Karin vorum reyndar svo tímanlega í því að fyrr um daginn fórum við í búningabúð til að finna eitthvað á okkur. Öllum íbúum Upper West Side og fleirum ábyggilega, hafði dottið það sama í hug...

Á hrekkjavökudaginn sjálfan fór ég með nokkrum vinum niður í bæ til að horfa á hina árlegu skrúðgöngu. Hún var ótrúlega flott og ætlaði engan endi að taka. við enduðum á því að hverfa á brott eftir að vera þarna í 3 tíma. Flottastir var hópur uppvakninga sem mynduðu ca. 5 raðir þvert yfir götuna og dönsuðu við Michael Jackson.... E-n tíman mun ég setja inn myndir frá þessu.

Þar sem ég átti haustfrí 5. og 6. nóvember þá ákvað ég að skreppa til Siggu og co. Með stoppi í Princeton fös-lau þá var ég sótt til Philadelphíu af Siggu og krökkunum eftir hádegið á laugardeginum. Átti indæla helgi og þar sem Stefán átti frí á mánudeginum þá skruppum við í bíó á hina áhugaverðu Bee Movie.

Var komin til baka á rúmlega miðnætti, þriðudagskvöld.
Hafði ekkert sérstakt planað á afmælisdaginn nema að sitja yfir próf, þar sem ég var búin að bjóða Völlu, Geir og Albínu í mat á föstudagskvöldið. Eftir að hafa talað við Jane á miðvikudeginum þá ákvað hún að skipuleggja fyrir mig kvöldmat á afmælisdaginn minn. Við enduðum 6 út að borða á ágætis tælenskum veitingastað hér í nágrenninu og fórum svo á bar eftir það. Engu var til sparað og á endanum þegar Jane þurfti að skjótast fyrr heim þá kom í ljós að hún hafði borgað allan reikninginn - sem afmælisgjöf... Ekki vön slíku frá Íslandinu góða...

Upp á síðkastið hefur ekki mikið gerst, var reyndar mjög ánægð þegar ég pantaði nýtt batterí í fartölvuna á ebay og fékk það á um 50 dollara ( í staðinn fyrir 120) með sendingarkostnaði og það kom á innan við tveimur dögum. Þarf sjálfsagt að passa mig á ebay í náinni framtíð. Svo braut ég alveg himinháan múr í gær þegar ég bjó til grjónagraut í fyrsta sinn (ekki úr pakka sko). Ég hélt alltaf að þetta væri svo mikið mál en í raun er þetta það auðveldasta í heimi. Þarf bara að passa að mjólkin brenni ekki við... Þ.a. lummur á morgun held ég nú bara.

En að öllu alvarlegra máli. Ástæðan fyrir því að ég hef ekki bloggað er sú að þarna eftir hrekkjavökuna byrjaði e-r indverskur gaur að senda mér tölvupósta. (Sem betur fer er hann staddur þar en ekki í Bandaríkjunum.) Hann hafði fundið mig og Guðbjörtu á myndasíðunum okkar og haft samband við okkur báðar. Við að sjálfsögðu hunsuðum hann og lokuðum á hann. Það eru engar upplýsingar um mig á myndasíðunni en þar sem notendanafnið er fyrstu tvö nöfnin mín þá hafði hann uppi á þessari síðu með því að googla mig. Þar sem ég er svo mikill auli þá er ég með heimilisfangið, netföng, spjallforritanotendanöfn oþh á síðunni.
Þá byrjuðu tölvupóstsendingarnar fyrir alvöru. Fyrst (áður en hann fann netföngin mín) sagði hann að hann hefði fundið mynd af mér og ég væri draumastúlkan hans og hann vildi vera vinur minn. Fyrr um daginn áður en ég fór til Princeton fékk ég sem sagt fyrsta bréfið á öll þrjú netföngin mín sem ég gaf upp. Ég vil helst ekki skrifa upp bréfið en það var í einu orði sagt mjög krípí og endaði á því að ég átti ekki að segja neinum frá þessu. Í lestinni á leiðinni til Princeton fékk ég annað bréf þar sem hann sagði mér skýrt og skorinort hver uppáhaldsjafnan mín er, en hægt er að finna það á heimasíðu eins af stærðfræðiólympíuleikum sem ég hef tekið þátt í. Jafnframt var hann búinn að reyna að bæta mér inn á msn og fleiri spjallforrit. Daginn eftir fékk ég bréf þar sem hann ítrekaði að hann vildi vera vinur minn og spurði afhverju ég var ekki búin að svara. Stuttu síðar kemur enn eitt bréf þar sem hann sagðist vera búinn að stofna aðgang fyrir mig (jahá!!) á einum af þessum tengslasíðum og ég þyrfti bara að staðfesta með netfanginu mínu að ég vildi það (einmitt já). Eins og með alla póstana þá hunsaði ég þetta allt saman en þetta er ekki skemmtilegt að lenda í, þrátt fyrir að þetta meiði mann ekki líkamlega þá er þetta mjööög óþægilegt. Reyndar skellti ég á e-n á laugardagskvöldinu þar sem að símanúmerið kom ekki fram á símanum mínum og ég hafði asnast til að svara en fattaði svo að ég vissi ekki hver það var. Veit hins vegar að gaurinn hefur ekki númerið mitt þ.a. ég hef kannski skellt á e-a saklausa manneskju, úps. En já það var svo ekki fyrr en á afmælisdaginn minn sem hann sendi aftur póst, enn til að ítreka það að ég ætti að staðfesta þennan aðgang, vel á minnst, lykilorðið átti að vera litlablóm á ensku! Í þeim pósti sagðist hann vera búin að setja inn mynd af mér inn á þennan account. En sem betur fer hef ég ekki heyrt meira frá honum og vona að viðbrögð mín að hunsa hann hafi skilað árangri. Annars finnst mér tilhugsunin um að það sé mynd af mér inni á e-i síðu vera mjög óhugnanlegt. En ég vil ekki fara inn á þetta því þá finnst mér eins og hann hafi "unnið".

En já útaf öllu þessu þá er ég mikið búin að pæla hvort ég eigi að læsa síðunni minni. Ég vil reyndar halda henni opinni þar sem mér er alveg sama þótt fólk sem ég þekki lítið sem ekkert lesi um mig. Ég viðurkenni sjálf að ég skoða slatta af síðum þar sem ég þekki fólkið ekki neitt, en það er það skemmtilega við blogg og netið almennt. Í staðinn ætla ég bara að taka allar upplýsingar um mig út af síðunni minni, nema gmailið. Sem sagt ef þið viljið bæta mér inn á msn eða fá heimilisfang og símanúmer þá er bara að senda mér meil. Svo vil ég ítreka að ég er á facebook og þar eru allar upplýsingar um mig. Ef þið bætið mér við vinalistann þar þá skal ég samþykkja ykkur. Ég er reyndar samþykki ekki neinn nema ég viti hver það er en það gildir ekki um Íslendinga, þ.e. íslenskt nafn er nóg.

Nóg af rausi núna, en ég er amk búin að læra eitt og það er að þegar maður heitir svo sérstöku nafni að mjög fáir einstaklingar koma til greina þá á maður alls ekki að nota nafnið sitt sem notendanafn þó það sé þægilegt og yfirleitt alltaf laust...